Υπάρχουν στιγμές που το μυαλό μου, μετά απο 2 χρόνια συνεχές blogging, βρίσκεται στο δικο του ιδεατό κόσμο. Εναν κόσμο που τα πάντα πέρνουν μια ιδιαίτερη διάσταση. Χτες πήγα να φτιάξω ένα ασυρματο δίκτυο σε μια μονάδα ανακύκλωσης μετάλλων, στην κέρκυρα. Μια χαρά κατάσταση γιατί βλέπω πολλή σαβούρα να καταλήγει εκεί και να γίνεται κάτι χρήσιμο. Το θέμα μου είναι όμως ένα έργο τέχνης, προσωπικά έτσι το αισθάνομαι, που είδα στην είσοδο της εταιρείας. Φτιαγμένο απο μέταλλα για ανακύκλωση. Το θέμα είναι πως έχεις ανάγκη να δεις τα πράγματα και κάτω από ποιό πρίσμα λειτουργεις ... Αφιερωμένο στον Γιώργο και τον αδερφό του ...